เนื้อเรื่อง : สาววัยรุ่นใส่เฝือกเพราะขาหัก อยู่เซ็งๆในห้องพักไปไหนไม่ได้ หนี้ค่าห้องค่าโทรศัพท์ก็ทวงให้ว่อน สิ่งเดียวที่ช่วยประทังความเหงาคือ โทรศัพท์ ขณะส่ง SMS เล่นๆกับเพื่อนจู่ๆก็ปรากฏ SMS ลึกลับมาขอเป็นเพื่อน
ด้วยความเหงา สาวเจ้าไม่รีรอสนิทชิดเชื้อ ก่อนที่ ความเหงาจะเป็นความหลอน หลังจากเธอส่งรูปตัวเองไปให้ เพื่อแลกรูปอีฝ่าย แล้วเพื่อนใหม่ก็ส่งรูปถ่ายกลับมา เป็น เงารางๆซ้อนอยู่ข้างหลังเธอในภาพที่เธอส่งไป พร้อมบอกว่า ตอนนี้เขาอยู่คนเดียวมาร้อยวันแล้ว
ชอบ : พล็อตแจ่ม อ่านตอน end credit เห็นว่าเคยเป็นหนังสั้นมาก่อน ตัวเองยังไม่เคยดูหนังสั้นที่เป็นต้นฉบับของเรื่องนี้จึงไม่รู้ว่าดัด แปลงออกมาเป็นอย่างไร แต่ พล็อตของแพร่งตอนนี้ช่างเหมาะสำหรับหนังสั้นยิ่งนัก เพราะไม่สั้นไม่ยาวจนเกินไป ไม่มีปมที่สลับซับซ้อนต้องใช้เวลามากแต่ก็ไม่แห้งแล้งรายละเอียด
ด้วยความเหงา สาวเจ้าไม่รีรอสนิทชิดเชื้อ ก่อนที่ ความเหงาจะเป็นความหลอน หลังจากเธอส่งรูปตัวเองไปให้ เพื่อแลกรูปอีฝ่าย แล้วเพื่อนใหม่ก็ส่งรูปถ่ายกลับมา เป็น เงารางๆซ้อนอยู่ข้างหลังเธอในภาพที่เธอส่งไป พร้อมบอกว่า ตอนนี้เขาอยู่คนเดียวมาร้อยวันแล้ว
ชอบ : พล็อตแจ่ม อ่านตอน end credit เห็นว่าเคยเป็นหนังสั้นมาก่อน ตัวเองยังไม่เคยดูหนังสั้นที่เป็นต้นฉบับของเรื่องนี้จึงไม่รู้ว่าดัด แปลงออกมาเป็นอย่างไร แต่ พล็อตของแพร่งตอนนี้ช่างเหมาะสำหรับหนังสั้นยิ่งนัก เพราะไม่สั้นไม่ยาวจนเกินไป ไม่มีปมที่สลับซับซ้อนต้องใช้เวลามากแต่ก็ไม่แห้งแล้งรายละเอียด
ความ ดึงดูดเริ่มต้นตั้งแต่ตัวเรื่องย่อ ที่คอหนังย่อมอยากรู้ว่า ตาผี SMS คนนี้เป็นใคร มาแบบหวังดีหรือประสงค์ร้าย และ สุดท้าย ผู้หญิงขาหักจะเอาชนะผีขี้เหงา ได้หรือไม่
การกำหนดพยาธิสภาพให้กับตัวละครเอกอยู่ในสถานภาพเป็นรองและถูกจำกัดการเอาตัวรอดด้วย การขาหัก แบบนี้ มีส่วนช่วยให้คนดูต้องเอาใจช่วยมากยิ่งขึ้น เหมือน Rear window ของฮิทช์ค็อค เพียงแต่เปลี่ยน ความอยากรู้อยากเห็น เป็น ความเหงา
แถม เรื่องนี้ยังสอดแทรกประเด็นทางสังคมที่ฮ็อตสอดคล้องกับยุคสมัยปัจจุบัน อันว่าด้วย ความเปลี่ยวเหงาในโลกดิจิตอล เมื่อต่างคนต่างอยู่มากขึ้น เราพึ่งพาITกันมากขึ้น ซึ่งก็ทำให้คนขี้เหงาหลายคนตกเป็นทาสความเหงาและเป็นเหยื่อของ IT
ตัวอย่าง อันตรายของความเหงาที่มาพร้อมโลกIT ดั่งเช่น คนขี้เหงาโดนหลอกไปทำมิดีมิร้ายผ่าน MSN , เจอล่อลวงผ่าน HI-5 ฯลฯ ซึ่งจะว่าไป ผีขี้เหงา ในตอนนี้ ก็ไม่ต่างจากอาชญากรที่ล่อลวงเหยื่อในโลกของคนดูเท่าไหร่เลย เช่นเดียวกับ เหยื่อในหนัง กับ เหยื่อในโลกความเป็นจริง ก็เป็นผลมาจาก ความเหงาที่ขาดสติ เหมือนๆกัน
เอ๋ มณีรัตน์ คำอ้วน : เล่นในเพื่อนสนิทยัง แข็งๆ มาเรื่องนี้เหมือนเป็นคนละเรื่อง เพราะหนังเปิดโอกาสให้เธอได้โชว์ทักษะทางการแสดงอย่างเต็มที่ เนื่องจากตลอดทั้งเรื่องแทบไม่มีบทพูดเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เป็นการแสดงออกทางสีหน้าท่าทางเสียมากกว่า ทั้งอารมณ์เซ็ง ตื่นเต้น แอบลุ้น หวาดหวั่น ฯลฯ เธอสอบผ่านฉลุย
เสียดาย : พล็อตชวนติดตาม นักแสดงเล่นดี ฝีมือการกำกับของผกก.ยงยุทธที่ข้ามฝั่งหนังคอมิดี้อย่าง แก๊งค์ชะนีฯ มาทำหนังผีเรื่องแรก เล่นกับความกลัวความเหงา แบบส่งนักแสดงเล่นคนเดียวไม่เน้นบทสนทนาก็ออกมาหลอนได้กิ๊บเก๋ทีเดียวไม่ได้ แย่ แค่รู้สึกว่าทรัพยากรดีๆที่มีอยู่ มันมากพอที่จะทำให้ตอนจบของหนังมีพลังช็อคอึ้งทึ่งเสียวได้มากกว่านี้ แต่นี่เหมือนแผ่วปลายในฉากจบ (ตัวอย่างที่ดีของการจบแบบทิ้งทวนอึ้งคือ แพร่งที่4)
การกำหนดพยาธิสภาพให้กับตัวละครเอกอยู่ในสถานภาพเป็นรองและถูกจำกัดการเอาตัวรอดด้วย การขาหัก แบบนี้ มีส่วนช่วยให้คนดูต้องเอาใจช่วยมากยิ่งขึ้น เหมือน Rear window ของฮิทช์ค็อค เพียงแต่เปลี่ยน ความอยากรู้อยากเห็น เป็น ความเหงา
แถม เรื่องนี้ยังสอดแทรกประเด็นทางสังคมที่ฮ็อตสอดคล้องกับยุคสมัยปัจจุบัน อันว่าด้วย ความเปลี่ยวเหงาในโลกดิจิตอล เมื่อต่างคนต่างอยู่มากขึ้น เราพึ่งพาITกันมากขึ้น ซึ่งก็ทำให้คนขี้เหงาหลายคนตกเป็นทาสความเหงาและเป็นเหยื่อของ IT
ตัวอย่าง อันตรายของความเหงาที่มาพร้อมโลกIT ดั่งเช่น คนขี้เหงาโดนหลอกไปทำมิดีมิร้ายผ่าน MSN , เจอล่อลวงผ่าน HI-5 ฯลฯ ซึ่งจะว่าไป ผีขี้เหงา ในตอนนี้ ก็ไม่ต่างจากอาชญากรที่ล่อลวงเหยื่อในโลกของคนดูเท่าไหร่เลย เช่นเดียวกับ เหยื่อในหนัง กับ เหยื่อในโลกความเป็นจริง ก็เป็นผลมาจาก ความเหงาที่ขาดสติ เหมือนๆกัน
เอ๋ มณีรัตน์ คำอ้วน : เล่นในเพื่อนสนิทยัง แข็งๆ มาเรื่องนี้เหมือนเป็นคนละเรื่อง เพราะหนังเปิดโอกาสให้เธอได้โชว์ทักษะทางการแสดงอย่างเต็มที่ เนื่องจากตลอดทั้งเรื่องแทบไม่มีบทพูดเท่าไหร่ ส่วนใหญ่เป็นการแสดงออกทางสีหน้าท่าทางเสียมากกว่า ทั้งอารมณ์เซ็ง ตื่นเต้น แอบลุ้น หวาดหวั่น ฯลฯ เธอสอบผ่านฉลุย
เสียดาย : พล็อตชวนติดตาม นักแสดงเล่นดี ฝีมือการกำกับของผกก.ยงยุทธที่ข้ามฝั่งหนังคอมิดี้อย่าง แก๊งค์ชะนีฯ มาทำหนังผีเรื่องแรก เล่นกับความกลัวความเหงา แบบส่งนักแสดงเล่นคนเดียวไม่เน้นบทสนทนาก็ออกมาหลอนได้กิ๊บเก๋ทีเดียวไม่ได้ แย่ แค่รู้สึกว่าทรัพยากรดีๆที่มีอยู่ มันมากพอที่จะทำให้ตอนจบของหนังมีพลังช็อคอึ้งทึ่งเสียวได้มากกว่านี้ แต่นี่เหมือนแผ่วปลายในฉากจบ (ตัวอย่างที่ดีของการจบแบบทิ้งทวนอึ้งคือ แพร่งที่4)
4 Bia (2008) สี่แพร่ง [HD]
แสดงความคิดเห็น